سنت آگوستین در سه جنبه آفرینش

امروزه برای افراد علم اندیش ممکن است تعجب آور باشد که بدانند شخصی که 1600 سال پیش می زیسته، بینش معقولی در مورد خلقت ارائه داده باشد، اما در مورد آگوستین هیپو (354-430میلادی) چنین است. سنت آگوستین مسلماً تأثیرگذارترین متفکر مسیحی خارج از حیطه نویسندگان کتاب مقدس است. به گفته الهیات ‌دانان تاریخ، او تقریباً به اندازه الهیات کاتولیک بر الهیات پروتستان نیز تأثیر گذاشته است.

آگوستین در بسیاری از نوشته های خود در مورد آموزه های مسیحی آفرینش حرف های زیادی برای گفتن داشت. در اینجا سه حوزه خاص فکری وجود دارد.

1. در مورد منشاء خلقت

به نظر می رسد آگوستین در مشهورترین اثر خود یعنی اعترافات، درک کیهان شناسی مدرنی را پیش بینی می کند:

“بنابراین باید آنها را از هیچ آفریده باشی، یکی بزرگ و دیگری کوچک. زیرا هیچ کاری نیست که نتوانی انجام دهی. تو خوب هستی و هر چه می سازی باید خوب باشد، هم بهشت بزرگ آسمان ها و هم این زمین کوچک. تو بودی و جز تو چیزی نبود. پس از هیچ، آسمان و زمین را آفریدی.”¹

آگوستین بیش از هزار سال قبل از انقلاب علمی-صنعتی قرن هفدهم که علم مدرن را به وجود آورد در اروپا زندگی می کرد. با این حال، مطالعه کتاب مقدس او را به نتیجه‌گیری هایی به موازات تفکر علمی امروزی در مورد کیهان‌شناسی سوق داد. آگوستین استدلال می‌کرد که خدا جهان را ex nihilo آفرید (در لاتین به معنای خلقت به معنای واقعی کلمه «از هیچ»). این بدان معناست که خداوند جهان را بدون توسل به چیزی جز حکمت بی پایان و قدرت مهیب خود آفرید. هیچ ماده، انرژی یا مواد دیگری از قبل وجود نداشت. فقط خدا وجود داشت و او به تنهایی جهان را (شامل ماده، انرژی و زمان) خلق کرد. تفکر کیهان‌شناسی قرن پنجمی آگوستین که از کتاب مقدس در مورد منشأ هستی برگرفته شده بود، به‌طور چشمگیری شبیه به کیهان‌شناسی انفجار بزرگ است.

2. در آفرینش زمان

همچنین از اعترافات آگوستین ، به نظر می رسد که دیدگاه آگوستین از زمان با علم معاصر طنین انداز بوده است:

” تو سازنده همه زمانها هستی. پس اگر قبل از ساختن بهشت و زمین زمانی بوده است، چگونه کسی می تواند بگوید که بیکار بودی؟ تو باید آن زمان را ساخته باشی، زیرا زمان نمی تواند قبل از پیدایشش توسط تو سپری شود. “²

آگوستین با تکیه بر پیدایش 1:1 به بینش قدرتمندی رسید که حتی کیهان شناسان امروزی هم آن را می پذیرند که “جهان در زمان خلق نشده است، بلکه با زمان آفریده شده است.” 3 به عبارت دیگر، حتی زمان نیز با پیدایش جهان آغازی داشته است. کیهان شناس پل دیویس اذعان کرده است که دیدگاه آگوستین در مورد خلقت زمان با آنچه فیزیکدانان اساساً امروز فکر می کنند سازگار است.⁴

3. در روزهای خلقت پیدایش

در اینجا بخشی از اثر کلاسیک آگوستین، شهر خدا آمده است:

” تصور اینکه این روزها چه نوع روزهایی هستند برای ما سخت و حتی غیرممکن است و از توصیف آنها چیزی نمی گویم. “5

آگوستین معتقد بود خدا همه چیز، از جمله زمان را از هیچ آفریده است. با این حال، او در این که چگونه روزهای خلقت پیدایش را به درستی تفسیر کند متحیر بود. او در نوشته های مبسوط خود (بیش از پنج میلیون کلمه) در چند جای مختلف به موضوع آفرینش پرداخته و به طرق مختلف در مورد معنای شش روز خلقت گمانه زنی کرده است. . با این حال، او در مورد چگونگی درک بهتر روزهای خلقت متعهد باقی ماند. آگوستین سرانجام به این نتیجه تفسیری آزمایشی رسید که خدا فقط یک روز (یک لحظه آنی) را آفرید، اما آن روز خلقت واحد در کتاب مقدس هفت بار تکرار شده است.

برخی از محققان کتاب مقدس بعداً آگوستین را به دلیل قرار ندادن آفرینش در چارچوب پارامترهای کتاب مقدس و آنچه جان کالوین اصلاح طلب «در فاصله شش روز» نامید، مورد انتقاد قرار دادند. با این حال، درک رویکرد آگوستین به این موضوع مهم است. او اصرار داشت که با توجه به عمق موضوع، مؤمنان باید از جزم اندیشی(تعصب) بپرهیزند و در ارائه تفسیرهای بدیع از این روزهای به ظاهر منحصر به فرد محتاط باشند. . اما او همچنین پذیرای این احتمال بود که تفسیر موجه و معقول‌تری از روزهای خلقت پدید می‌آید و می‌تواند جایگزین تفسیر او شود.

با توجه به عواملی که باعث دوگانگی محتاطانه آگوستین در تفسیر فصل های اولیه کتاب پیدایش شد، تعجب آور نیست که محققان کتاب مقدس انجیلی، امروزه تفاسیر متفاوت متعددی از روزهای خلقت دارند. با اینکه ممکن است ما با تفسیر خاص آگوستین از روزهای خلقت مخالف باشیم، اما هنوز میتوانیم از تأملات مستدل و رسیدگی محتاطانه او به مسائل بحث برانگیز الهیاتی و دفاعیات او بیاموزیم.

بازتاب ها: نوبت شماست

آموزه ها و دکترین خلقت از نظر جهان بینی مسیحی چقدر اهمیت دارند؟ از بازتاب ها در وردپرس دیدن کنید و پاسخ و نظرات خود را بنویسید.