• Blog
  • مدل آفرینش کیهانی آزمایش دیگری را پشت سر گذاشت.
Blog

مدل آفرینش کیهانی آزمایش دیگری را پشت سر گذاشت.

by Hugh Ross
ژانویه 21, 2019

در ماه می گذشته با پیتر اتکینز، شیمیدان دانشگاه آکسفورد و آتئیست مشهور، در مورد باور نکردن بحث کردم. گرداننده برنامه نمایش رادیویی و پادکست ویدیویی جاستین بریرلی در پایان مناظره، از هر یک از ما خواست تا یک کشف علمی احتمالی را نام ببریم که اگر صحت آن فراتر از هرگونه شک منطقی ثابت شود، حاضر باشیم که جهان‌بینی فلسفی مورد حمایت خودمان را کنار بگذاریم. مناظره را می توانید از طریق این لینک تماشا کنید.

می توان گفت اتکینز چندان مطلب قابل ارائه ای نداشت. یکی از اکتشافات علمی احتمالی که من نام بردم که در صورت اثبات باعث می شود ایمان مسیحی ام را کنار بگذارم، اثبات علمی این موضوع است که هیچ رویداد آفرینش کیهانی وجود نداشته است. من توضیح دادم که اگر اکتشافات علمی آینده با ادله ای معقول و بیش از تنها طرح یک شک و شبهه بتوانند ثابت کنند که جهان آغازی نداشته و آفریننده ای هم برای کیهان وجود ندارد، در این صورت چنین اکتشافاتی برای ایمان مسیحی و آموزه های روشن کتاب مقدس فاجعه بار خواهد بود.

کتاب مقدس در مورد جهان بسیار بیشتر از اینکه تنها شروعی داشته باشد می گوید. هزاران سال قبل از اینکه هر اخترشناسی چیزی را که ما اکنون به عنوان نظریه انفجار بزرگ جهان می شناسیم، حدس بزند یا بیان کند، شش نویسنده مختلف کتاب مقدس در چندین بخش از کتاب مقدس، چهار ویژگی اساسی مدل ایجاد مهبانگ را اعلام کردند:

  1. جهان آغازی دارد که آغاز مکان و زمان را شامل می شود.
  2. جهان از آغاز فضا-زمان خود منبسط شده و همچنان به گسترش خود ادامه می دهد.
  3.  قوانین فیزیک حاکم بر جهان هرگز تغییر نکرده اند.
  4.  یکی از قوانین حاکم بر جهان، قانون فراگیر زوال است.

هر سیستمی که تحت قانون فراگیر فروپاشی منبسط شود، با افزایش سن سردتر و سردتر می شود. از این رو، کتاب مقدس واقعاً یک کتاب مهبانگی است.

سال‌ها پیش، به تشویق و با کمک جان رئا الهی‌دان، مقاله‌ای با عنوان «بیگ بنگ – ابتدا انجیل آن را آموزش داد» نوشتم.1مقاله در اینجا به صورت آنلاین در دسترس است و (با ویرایش های جزئی) در کتاب های من به نام خالق و کیهان 2 و موضوع روزها آمده است.3

در علم، موفقیت هر نظریه، مدل یا فرضیه ای با میزان تأیید ویژگی های پیش بینی شده نظریه، مدل یا فرضیه توسط آزمایش ها و مشاهدات پیشرفته سنجیده می شود. . با این معیار، مدل ایجاد انفجار بزرگ پیش بینی شده توسط کتاب مقدس به طرز خارق العاده ای خوب عمل کرده است. در چهار نسخه خالق و کیهان، من طی یک دوره 25 ساله مستند کرده ام که هر چه اخترشناسان بیشتر در مورد جهان بیاموزند، شواهد رصدی بیشتری برای تایید درستی مدل ایجاد انفجار بزرگ جمع آوری می کنند. علاوه بر این، هر چه اخترشناسان بیشتر در مورد کیهان بیاموزند، می توانند مدل انفجار بزرگ را با جزئیات بیشتری بسازند.

امروزه، اختر شناسان دارای یک مدل بسیار دقیق از ایجاد انفجار بزرگ هستند در ادبیات نجومی از آن به عنوان مدل ΛCDM یاد می شود. مدل ΛCDMمهبانگ به جهانی اشاره دارد که در آن با یک انفجار بزرگ آغاز می شود که در آن انرژی تاریک Λ (لامبدا) جزء غالب کیهان است و ماده تاریک سرد (ذراتی که برهمکنش ضعیفی دارند و با سرعت کمی نسبت به سرعت نور حرکت می کنند) CDM ، دومین جزء غالب است.

یک پیش‌بینی اصلی مدل انفجار بزرگ ΛCDM این است که «تکامل سلسله مراتبی، در تمام مقیاس‌های جرمی رخ می‌دهد.»4 به زبان ساده تر، این بدان معناست که کهکشان‌های بزرگ، کهکشان‌های ماهواره‌ای(اقماری) کوچک‌تر خواهند داشت و کهکشان‌های ماهواره‌ای بزرگ‌تر کهکشان‌های ماهواره‌ای کوچک‌تر خواهند داشت. مدل ΛCDM همچنین تعداد و اندازه کهکشان‌های ماهواره‌ای را پیش‌بینی می‌کند که هر کهکشان با جرم معین باید داشته باشد.

یک دهه پیش، بسیاری از اخترشناسان در مورد مدل ΛCDM تردید داشتند، زیرا آنها قادر به مشاهده تعداد کهکشان‌های ماهواره‌ای کوتوله راه شیری و کهکشان‌های آندرومدا که مدل ΛCDM پیش‌بینی کرده بود، نبودند. بعدا مشخص شد که اکثر کهکشان‌های ماهواره‌ای کوتوله بسیار پراکنده هستند و از این رو تشخیص و شناسایی آنها بسیار دشوار است. اخیراً اخترشناسان قدرت تلسکوپ ها را برای یافتن تعداد دقیق کهکشان‌های ماهواره‌ای کوتوله کهکشان راه شیری و آندرومدا که با مدل ΛCDM پیش‌بینی شده‌اند، توسعه داده‌اند. . این لینک 5 ، این لینک 6 ، این لینک 7 و این لینک 8 یادداشت های من در مورد نتایج اکتشافات این کهکشان های ماهواره ای کوتوله “مفقود شده” هستند. بزرگترین چالش در مورد یافتن کهکشان های کوتوله گمشده کهکشان آندرومدا، تا حدود زیادی توسط پروژه PAndAS انجام شده است.9

اکنون برای اولین بار، اختر شناسان کهکشان های اقماری کهکشان های ماهواره ای را پیدا کرده اند. اکنون برای اولین بار، اختر شناسان کهکشان های اقماری کهکشان های ماهواره ای را پیدا کرده اند. گروه محلی، خوشه کوچکی از کهکشان‌ها است که کهکشان راه شیری و کهکشان آندرومدا بزرگ‌ترین اعضای آن هستند (شکل 1). بزرگترین کهکشان های ماهواره ای در گروه محلی، ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک هستند (تصویر سربرگ را ببینید). هر دو کهکشان های اقماری کهکشان راه شیری هستند. شکل 2 یک نقشه در مقیاس را نشان می دهد که من از سیستم کهکشان راه شیری و ابرهای ماژلانی ساخته ام.

شکل 1: نقشه کهکشان های گروه محلی بزرگتر. کهکشان آندرومدا و دو کهکشان اقماری بزرگ آن یعنی M32 و NGC 205 در سمت چپ بالای تصویر قرار دارند. کهکشان مثلثی در وسط سمت چپ تصویر قرار دارد. کهکشان راه شیری و ابرهای بزرگ و کوچک ماژلانی در پایین سمت راست قرار دارند. جدایی فضایی بین کهکشان های آندرومدا و راه شیری تقریباً دو برابر آن چیزی است که در نقشه بالا نشان داده شده است. اعتبار تصاویر کهکشان: NASA/ESO . Cاعتبار نقشه بازسازی شده کهکشان راه شیری: NASA/JPL-Caltech (R. Hurt) . اعتبار نقشه گروه محلی: هیو راس

شکل 2: کهکشان راه شیری/ سیستم ابرهای ماژلانی. اعتبار تصاویر ابرهای ماژلانی: رصدخانه جنوبی اروپا. اعتبار نقشه بازسازی شده کهکشان راه شیری: .NASA/JPL-Caltech (R. Hurt) اعتبار نقشه کهکشان راه شیری/ سیستم ابرهای ماژلانی: هیو راس

تیمی از ستاره شناسان کانادایی، اسپانیایی و ایالات متحده به رهبری نیتیا کالیوایالیل، اندازه گیری های حرکتی مناسبی را برای 13 کهکشان از 32 کهکشان کوتوله تازه کشف شده در انتشار داده گایا 2 ارائه کردند.10گروهی متفاوت از اخترشناسان اندازه گیری سرعت شعاعی را برای تمام این 13 کهکشان کوتوله انجام داده بودند. بنابراین تیم کالیوایالیل از نوع حرکات این 13 کهکشان در هر سه بعد فضایی اطلاع داشتند.

بنابراین تیم کالیوایالیل از نوع حرکات این 13 کهکشان در هر سه بعد فضایی اطلاع داشتند. با این اندازه گیری حرکات سه بعدی 13 کهکشان کوتوله، تیم کالیوایالیل توانسته است ثابت کند که 4 کهکشان، Hor1، Car2، Car3 وHyi1 کهکشان های اقماری ابرهای ماژلانی هستند. تیم کالیوایالیل همچنین تعیین کرد که دو کهکشان کوتوله دیگر یعنی Hya2 وDra2 کهکشان‌های اقماری احتمالی ابرهای ماژلانی هستند. بنابراین، پیش‌بینی مهم دیگری از مدل ایجاد انفجار بزرگ ΛCDM تأیید شده است: کهکشان‌های اقماری کهکشان‌های بزرگ، خودشان دارای کهکشان‌های ماهواره‌ای هستند.

کشف پنج اختر شناس کره ای و پیامدهای کشف آنها ، مثال دیگری است که نشان می دهد چگونه هرچه بیشتر در مورد جهان بیاموزیم، شواهد و اطمینان بیشتری در خصوص آنچه کتاب مقدس در مورد منشاء و تاریخ جهان آموزش داده و کسی که مسئول آن منشاء و تاریخ است به دست می آوریم.

تصویر سربرگ: ابرهای بزرگ و کوچک ماژلانی
ابر ماژلانی بزرگ در سمت راست بالای تصویر، بزرگترین کهکشان اقماری در گروه محلی است. ابر ماژلانی کوچک در سمت چپ دومین کهکشان ماهواره ای بزرگ در گروه محلی است. نقطه روشن در سمت چپ ابر ماژلانی کوچک Tucanae 47 است، یک خوشه کروی پیش زمینه که بخشی از کهکشان راه شیری است.
اعتبار: رصدخانه جنوبی اروپا

پینوشت
  1. Hugh Ross and John Rea, “Big Bang—the Bible Taught It First!” Facts for Faith, July 1, 2000, reasons.org/explore/publications/facts-for-faith/read/facts-for-faith/2000/07/01/big-bang-the-bible-taught-it-first!
  2. Hugh Ross, The Creator and the Cosmos, 4th ed. (Covina, CA: RTB Press, 2017), 25–31.
  3. Hugh Ross, A Matter of Days, 2nd ed. (Covina, CA: RTB Press, 2015), 135–44.
  4. Nitya Kallivayalil et al., “The Missing Satellites of the Magellanic Clouds? Gaia Proper Motions of the Recently Discovered Ultra-Faint Galaxies,” Astrophysical Journal 867 (November 1, 2018): id. 19, page 1, doi:10.3847/1538-4357/aadfee.
  5. Hugh Ross, “Dwarf Galaxies Test Big Bang,” Today’s New Reason to Believe (blog), Reasons to Believe, December 8, 2008, reasons.org/todays-new-reason-to-believe/read/tnrtb/2008/12/08/dwarf-galaxies-test-big-bang.
  6. Hugh Ross, “Another Dwarf Galaxy Test of Big Bang Cosmology,” Today’s New Reason to Believe (blog), Reasons to Believe, April 27, 2009, reasons.org/todays-new-reason-to-believe/read/tnrtb/2009/04/27/another-dwarf-galaxy-test-of-big-bang-cosmology.
  7. Hugh Ross, “The Least Luminous Known Galaxy,” Today’s New Reason to Believe (blog), Reasons to Believe, July 6, 2009, reasons.org/todays-new-reason-to-believe/read/tnrtb/2009/07/06/the-least-luminous-known-galaxy.
  8. Hugh Ross, “The Darkest Galaxy,” Today’s New Reason to Believe (blog), Reasons to Believe, August 22, 2011, reasons.org/todays-new-reason-to-believe/read/tnrtb/2011/08/22/the-darkest-galaxy.
  9. Nicolas F. Martin et al., “The PAndAS View of the Andromeda Satellite System. II. Detailed Properties of 23 M31 Dwarf Spheroidal Galaxies,” Astrophysical Journal 833 (December 15, 2016): id. 167, doi:10.3847/1538-4357/833/2/167; Nicolas F. Martin et al., “A Rogues’ Gallery of Andromeda’s Dwarf Galaxies. I. A Predominance of Red Horizontal Branches,” Astrophysical Journal 850 (November 20, 2017): id. 16, doi:10.3847/1538-4357/aa901a.
  10. Kallivayalil et al., “Missing Satellites of the Magellanic Clouds?.”