پاسخ به سوالاتی در مورد فن آوریهای ویرایش ژن

چند هفته پیش، من این افتخار را داشتم که با اعضای انجمن RZIM (سازمان بین المللی راوی زکریا) در انجمنی به نام «از RZIM بپرسید» به صورت آنلاین یک نشست داشته باشم. اغلب سوالاتی که در آنجا با آن مواجه شدم مشابه سوالاتی هستند که خودم معمولا به آنها فکر میکنم و افراد زیادی هم از من در مورد این موضوعات سوال میکنند. در این مقاله قصد دارم برخی از این سوالات و پاسخ هایش را در مورد شبهات دینی و خداشناسی به اشتراک بگذارم.

جیمی شبهات و سوالات خود را اینگونه پرسیده است:

سلام، خانم ای جی. من یک ویدئوی 60 دقیقهای در مورد یک فناوری به نام کریسپر (CRISPR) تماشا میکردم و در آن مجری برنامه با جنیفر دودنا (Jennifer Doudna) که بنیانگذار این تکنولوژی است مصاحبه میکرد. موضوعی که در این مصاحبه مرا خیلی تحت تأثیر قرار داد رویای او بود. مجری برنامه از او پرسید که آیا در مورد اختراعات خود تردیدی دارد و او در جواب خواب خود را تعریف کرد. او گفت در خوابش مردی شبیه به یک شبح دیده و از او پرسیده: (تقریبا با این مضمون): “آیا شما این فناوری را اختراع کردید؟” او گفت: همانطور که میخواستم جواب او را بدهم آن مرد از نور خارج شد و فهمیدم آن مرد آدولف هیتلر است.

می‌دانم که هر فناوری جدیدی هم از نظر اخلاقی و هم از نظر روحانی چالش‌هایی را به همراه دارد، و به نظر می‌رسد این فناوری جدید هم قدرت تغییر در سبک زندگی ما را دارد. آیا میتوانید نظرات خود را در این مورد به اشتراک بگذارید؟ این فناوری چقدر قدرتمند است؟ آیا میتواند اینقدر ترسناک باشد؟

پاسخ من

من فکر میکنم فناوری کریسپر آینده را متحول خواهد کرد و مانند همهی فناوریها دارای پتانسیل بسیار بالایی برای مقاصد خیر و شر است. من فکر می‌کنم پتانسیل آن در مقیاس انرژی هسته‌ای است و دامنهی بالقوه و مخرب کریسپر کمتر از سلاح‌های هسته‌ای نیست. قصد من این نیست که به آن شبیه یک زنگ خطر نگاه کنم (مثل من که در تمام دوران کودکی از زنبورهای قرمز وحشت داشتم). اما از پتانسیل فناوری کریسپر میتوان برای تغییر ارگانیسمها در اکوسیستمهای مختلف استفاده کرد و احتمالاً در آیندهی نزدیک این اتفاق خواهد افتاد. این یک واقعیت در مورد انسان است و این واقعیت بسیار ترسناک است.

جنیفر دودنا در مورد نوع استفاده از کریسپر بسیار نگران است یا حداقل نگران بوده است. در دسامبر 2016، گروهی از دانشمندان از ایالات متحده، کانادا، بریتانیا و چین با یکدیگر ملاقات کردند و در مورد محدودیت‌هایی که باید برای کریسپر اعمال شود، بحث کردند. در حال حاضر، یکسری تحقیقات آزمایشگاهی روی جنین انسان در برخی از آزمایشگاه‌ها در بریتانیا، ایالات متحده و چین انجام می‌شود که در آن به جنین‌ها بیش از 14 روز پس از لقاح اجازهی رشد نمیدهند و در حقیقت هرگز قرار نیست رشد کنند و به مرحلهی پایان برسند. این کار برای بسیاری از افراد یک مسئلهی غیراخلاقی است. یعنی ایجاد یک جنین برای مطالعه تا 14 روز و سپس پایان دادن به زندگی آنها. این زمان 14 روزه با اصول و قواعد دقیقی تعیین شده، در واقع این زمانی است که سلولها در جنین شروع به شکل گیری اولیه میکنند و رگههای اولیه در آنها تشکیل میشود و این زمان چند روز قبل از تشکیل سیستم عصبی در آنهاست.1 به دلیل فناوری کریسپر و پیشرفتهای دیگر، بحثهای متعددی در مورد این موضوع به وجود آمده است. در واقع افزایش یا کاهش مدت زمان 14 روزه برای انجام مطالعات بیشتر در مورد رشد اولیهی انسان نگرانیهای زیادی ایجاد کرده است.

بهترین (کم بحث ترین) کاربرد مثبت و انسانی فناوری کریسپر استفاده از سلولهای بنیادی افراد پس از تولد آنهاست. در سلولهای سوماتیک به فرزندان منتقل نمیشود، بنابراین تغییرات در آن برای هر فردی به صورت خاص باقی میماند. در این روش کریسپر سلولهای هدف را فقط در آن فرد تحت تاثیر قرار میدهد و ممکن است به بسیاری از بیماریهای مرتبط با جهش ژنتیکی در ژنهای منفرد پایان دهد.

هنوز چالش‌های زیادی برای استفاده از کریسپر به این روش وجود دارد، از جمله نحوهی هدف‌گیری کریسپر به سلول‌های مناسب، اینکه آیا سلول‌های مورد نظر در آن نقطه وجود دارد یا خیر، و آیا این روش در سلول‌های هدفی که در محل خاصی تحت تاثیر قرار گرفته‌اند موثر است یا خیر. در بارهی محل قرارگیری DNAهای هدف چالش های بسیار بیشتری وجود دارد و من در چندین وبلاگ و مقاله دربارهی آنها صحبت کردهام. (به منابع انتهای متن مراجعه کنید.) در این منابع، من و دیگر همکارانم این فناوری را شفافتر می‌کنیم و بسیاری از کاربردها و چالش‌های بالقوهی آن را مورد بحث قرار می‌دهیم، برخی معایب اخلاقی آن را مطرح می‌کنیم و اظهار نظر‌های نسبتاً افراطی را رد می‌کنیم.

من چندین بار در مورد چالش کریسپر سخنرانی کردهام (با موسسهی RZIM در پرو و ​​در نشست سالانه ASA در سال 2016). در کل من به این موضوعات خیلی اهمیت میدهم و از پرسیدن این سوالات سپاسگذارم.

موضوعات توجیهی

من معتقدم که توجیهات منطق مسیحی نه تنها شامل پاسخ به سؤالات اعتقادی ماست، بلکه وسعت، عمق و زیبایی جهان بینی مسیحی را هم به ما نشان میدهد. ما همانطور که میتوانیم انسجام جهان بینی مسیحی و مطابقت آن با واقعیت را به دیگران نشان می‌دهیم، از جمله واقعیت عمیق‌ترین خواسته‌هایمان برای هدف خلقت، میتوانیم ایمانی جذاب‌تر و قوی‌تر (و قابل دفاعتر و معقول‌تر) ارائه می‌کنیم. با توجه به این موضوع، من فکر می‌کنم مسیحیان باید در مورد فناوری کریسپر اطلاعات کاملی داشته باشند و در گفتگوها و بحثهایی در مورد چگونگی استفاده از کریسپر در ایالات متحده (یا هر جای دیگر) و برنامههای دولتها برای استفاده از آن در صنعت کشاورزی مشارکت کنند. همچنین این تکنولوژی میتواند در صنعت داروسازی و کلا صنایعی که با سلامت انسان مرتبط هستند تأثیرگذار باشد. در حقیقت، ما باید مباشران خوبی برای خلقت خداوند باشیم. نحوهی مدیریت فناوری‌هایی مانند کریسپر مستقیماً به اهداف خلقت خدا و اجرای برنامه‌های خدا برای انسانی که در تصویر او ساخته شده مرتبط است.

منابع

پانویس
  1. این متن ویرایش پاسخ من به جیمی است. من به اشتباه گفتم قطع 14 روزه به دلیل زمان بندی تمایز سلولهای تاج عصبی است. سلولهای تاج عصبی کمی دیرتر و در روز 19-20 جنینی تشکیل میشوند.